Strona:PL Kraszewski - Powieści szlacheckie.djvu/88

drzwi od sieni skrzypnęły i Tadeusz wszedł do dworku, czekała na niego Dorota z wieczerzą i oznajmieniem, iż stolnik przyjechał.
 Nic na to nie odpowiedział Siekierzyński, zrzucił tylko opończę i spiesznie udał się do izdebki pana Kornikowskiego, który chodząc powoli, odprawiał wieczorne pacierze.
 Na widok winowajcy, staruszek zarumienił się, pomieszał, ale otworzył mu ramiona z serdecznością i w téj chwili postanawiając nic nie mówić i udawać, że nic nie wié, powitał go głosem:
 — A witaj-że, witaj-że, Tadeuszku! cóż to jest? skąd-że tak późno?
 Siekierzyński może nieprzygotowany do zręcznego kłamstwa, rzekł:
 — Byłem u ojców jezuitów, u księdza Ksawerego, u którego zwykle całe dni przepędzam.
 — Cóż to? czy cię tylko ojcowie nie ciągną do zakonu? hę? przyznaj się! wiesz, że ojciec twój i matka byli podobnéj myśli przeciwni. Świat szeroki, zawczasu nie trzeba go sobie zawiązywać.
 — Ale ja o tém wcale nie myślę — rzekł Tadeusz.
 — No! a cóż porabiasz? co zamierzasz? co myślisz? quid proponis?
 — Jeszcze sam nie wiem — cicho odparł Siekierzyński.
 — Daruj, bo to z przyjaźni dla ciebie, ale niespokojny jestem, co téż zrobiłeś z pieniędzmi?
 — Z pieniędzmi? tymczasem złożyłem je u ojców jezuitów.
 — Wszystko u jezuitów! u jezuitów! zaprawdę wielki z waćpana jezuita — rzekł stolnik, chodząc powoli — i to pewnie? — dodał.
 — Masz-że pan powód wątpić o tém?
 — Ja? nie; ale to lokata osobliwsza, przyznam ci się.
 — To nie lokata, skład tylko, tymczasem obmyślam, co z sobą zrobię.
 — I niceś pan nie postanowił? — silnie wpatrując się w niego, spytał stolnik.
 — Dotąd nic jeszcze.
 Stary głową pokiwał, chciał wytrwać w milczeniu, ale oburzony postępowaniem Tadeusza, a więcéj tajemnicą, którą chciał przed nim zachować, odezwał się wreszcie:
 — E! do kaduka! przynajmniéj ze mną przestałbyś udawać, Tadeuszu, to nic-potém i na nic ci się nie przyda. Ot, co tu tergiwersować, ja wiem wszystko.
 — Co takiego? — spytał bardzo naturalnie Tadeusz zdziwiony.
 — Co? pytasz mnie jeszcze! co! dziwactwo czy szaleństwo