Strona:PL Kraszewski - Starościna Bełzka.djvu/227

wypisuje, a ja daję winne świadectwo, że jego racye in consilio nostro dobrze zważone, nie są pretekstem niejechania albo próżnéj zwłoki, ale z prawdziwéj przychylności, aby skuteczniejszą i pożyteczniejszą jwpd. uczynić przysługę, i potrzeba mu wierzyć i ufać. Jestem i t. d.
 W. H. Sierakowski arcyb. lw.
 „Z Dunajowa, d. 19 Maj 1772.”
 Przyczyny niejechania ks. Pruski tak wyraził w liście, o którym tu mowa:
 „Jw. i najosobliwszy m. d. (?)
 „Posłaniec pański stanął tu w sobotę, i zastawszy mocno zatrudnionego jwiks. arcybiskupa d., był zatrzymany do dnia dzisiejszego; najwięcéj się to jednak stało z téj przyczyny, że nie było sposobu naradzenia się i rozmówienia z jwks. arcybisk. orm., który to akt odprawił się w przeszłą niedzielę. Mieliśmy tedy radę w interesie podróży rzymskiéj, cały interes był dobrze roztrząśniony i wszelkie okoliczności zważone; a ponieważ bez żadnego fundamentu ta sprawa jest wyprowadzona do Rzymu, idzie za tém, iż téj Rzym nie będzie sądził bez wyprowadzenia potrzebnych do tego inkwizycyj.
 „Gdy nareszcie była zatrzymana ta sprawa w Rzymie, przecięż to musi w Polsce nastąpić, że ta inkwizycya będzie uczyniona, a takowa inkwizycya nazywa się duszą całéj sprawy.
 „Na tym ja fundamencie wygotowałem ekspedycyę do Rzymu, ażeby z niéj patron pański z najpierwszymi adwokatami złożył radę i dał nam należytą infrmacyę, czego się mamy spodziewać, i w co się uprowidować do ugruntowania tak sprawiedliwgo interesu.”