i jednostajne rozprzęgają ich i dzielą. Dlatego może polityce Napoleońskiéj potrzeba koniecznie wielkich zaprzątnień, rycerskich przedsięwzięć, naród podnoszących wypraw; dlatego najtrudniéj dla niéj jest przeżyć ciszę. Rok taki jak teraźniejszy jest ciężkiém zaprawdę zadaniem. Na odwrót innych państw, Francya potrzebuje wojny zewnętrznéj dla utrzymania wewnętrznego spokoju, a pokój jest dla niéj ciężarem. Dla przejednania umysłów, pewni jesteśmy, starczyłaby kilkoletnia wojna, świetnych zwycięstw kilka i obudzenie wspólnego uczucia chwały narodowéj, które wszyscy podzielają. Przypatrzywszy się zblizka cesarstwu, widać to tak jasno, że najmniéj rozumujący ludzie odgadują potrzebę odwrócenia umysłów, dając im pastwę nową.
Chléb i widowiska, szczodrą dłonią sypane dla ludu, są lekarstwem chwilowém; nasycony i rozbawiony pragnie on więcéj i śpiewa o chwale Francyi z westchnieniem. Wyprawa chińska i meksykańska są to pruszynki, nie mogące nakarmić zgłodniałych.
Potrzeba będzie jednak szukać innych sposobów dla oderwania umysłów, budżet wojny się zmniejsza, wojskowym kazano dawać uwolnienia, a traktaty handlowe, układy, porozumienia nie dozwalają przypuszczać, aby w staréj Europie wojna była tak rychło możebną. nawet Włochy i Garibaldi przyrzekają siedzieć cicho, nic nie przedsiębrać, a zajęcie Rzymu przez Francyą przeciąga się do nieskończoności. Postanowiono tylko ukrócić czynności partyzantów Franciszka II, który, jak słychać, miał się przenieść do Wenecyi. Status quo przeciąga się wszędzie bez najmniejszéj nadziei odmiany.
Trochę późno wpadła nam tu w ręce broszura francuska, wydana aż w Neapolu... przez L. de la Varenne, któréj sam tytuł zaciekawia i zmusza, byśmy, w niedostatku nowin politycznych, coś o niéj powiedzieli. Wyjście jéj we Włoszech już uprzedza, że o sprawie włoskiéj mówić musimy, a tytuł tłómaczy, dlaczego jéj w Paryżu nie drukowano. „Śmierć Napoleona III w stosunku do Włoch“ (La mort de Napoleon III, par rapport à l’Italie).
Założeniem pisma było dowieść Włochom, że od jednego Napoleona III cały los włoskiego królestwa zależy, że z jego śmiercią postawa Francyi względem nich zmienić się może a raczéj musi zupełnie, że jemu są winni wszystko i śpieszyć się mają
