Strona:PL Kraszewski - Złote myśli.djvu/132

Ta strona została przepisana.
Mowa — Język.

Język wielka skarbnica narodów! gdyby historya zapomnianą została, jeszczeby główne jéj wypadki, jéj ducha, z językowych świadectw odbudować można.

Tomko Prawdzic.




Język ta szata myśli, to ciało jéj raczéj — gdy się zmienia, wiedzie za sobą metamorfozę ducha człowieczego.

*   *   *




W mowie każdego człowieka leży spowity śpiew a ucho badacza rozeznać może i ton jego i muzykalność duszy, która go wydaje. W godzinach wielkiego wzruszenia przez szelest wyrazów, coraz żywiéj słyszeć można tę pieśń spoczywającą pod niemi; w godzinach smutku i w krzyku rozpaczy, w jęku boleści, już się dobywa na zewnątrz z piersi ta muzyka duszy, któréj codzienna rozmowa jest osłabionem odbiciem. U ludów