Ta strona została przepisana.
Sława.
Sława! sława — to piękna i święta jest rzecz! Żyć w pamięci ludów, w błogosławieństwie pokoleń, najwyższa to nagroda życia, warta poświęceń i znojów. — Sława, powiadają fałszem, marnością, czczym dymem; nie prawda! Znamię to uroczyste, którem ludy piętnują wybranych, a głosy ludów — głosem Boga.
Pamiętn. Niezn. T. I.
Sława jest uznaniem człowieka przez braci — sława nie dymem czczym, ale rzeczywistą i najwyższą płacą — płacą ducha duchowi.
Pamięt. Niez. T. I.
Co to jest sława? Jaki jéj początek? Taki jak bryły śniegu, która toczy się z gór w dolinę, z początku mała, potem większa coraz, przybierająca do siebie łatwo lgnące śniegi, rosnąca, większa, wielka,
