Ta strona została uwierzytelniona.
A my mali tacy, dumni
u tych niebios pełnych liści,
u tych świateł. W nienawiści,
na cokole smutnej trumny.
A my tacy we krwi cali,
wciąż bez wstydu — boskie dzieci.
O! niech anioł nie uleci
nimśmy jeszcze tacy mali.
