nia o Sokratesie“ dadzą nam możność poznania choć w części nauki i charakteru wielkiego mędrca.
„Wspomnienia o Sokratesie“ Ksenofonta pod względem materyi, o której traktują, można podzielić na trzy części:
I-ą, która dotyczy sfery religii; obejmuje ona: w księdze pierwszej rozdziały: 1, początek 3-go i 4; w czwartej rozdziały: 3, 7, 8;
II-ą, która wchodzi w zakres etyki indywidualnej, bądźto wykazując potrzebę wyrabiania w sobie umiarkowania, panowania nad sobą i w ogóle potrzebę pracy nad udoskonaleniem siebie tak pod względem fizycznym, jak i duchowym; bądź też zajmując się wyjaśnieniem oddzielnych pojęć; tu należą: w księdze pierwszej rozdziały: 2, 3 (z wyj. początku), 5, 6; w księdze drugiej rozdział I-y; w księdze trzeciej rozdziały: 8, 9, 12, 13, 14; w księdze czwartej rozdziały: 1, 2, 5, 6;
III-ą, która wkracza w dziedzinę etyki społecznej i dotyka różnorodnych stosunków ludzi między sobą; obejmuje ona: całą księgę drugą (z wyjątkiem rozd. I-go), większą część księgi trzeciej, mianowicie rozdziały: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 10 i 11; w księdze czwartej rozdział 4-y[1]
- ↑ Porów. przytoczone już poprzednio dzieło K. Joel’a T. 1, str. 314
