„Dzwony, dzwony szumiące“ w sercu huczą w chwilę jedyną życia. Przyrzekam, przyrzekamy. Słowa w duszy wyrosłe, wyryte zgłoskami na całe życie moje czy twoje, nas wszystkich — braci.
„Mam szczerą wolę całym życiem pełnić służbę Bogu i Polsce, nieść chętną pomoc bliźnim i być posłusznym Prawu harcerskiemu“. Pokolenia już powtarzały te słowa, które nadają życiu jednostki wartości ducha.
Na polanie, w poszyciu młodych świerków, czy pośród skalnych szczytów składają chłopcy i dorośli mężczyźni Przyrzeczenie harcerskie. Nie w mieście, nie w dusznej sali, czy na brudnym podwórku, wśród rodziców i znajomych, lecz tu w świecie Bożym.
Ono tu ma swą wartość, tu ma swe znaczenie.
Przyrzeczenie jest jednym obrzędem oprócz nadania miana puszczańskiego. Oprócz tych dwóch ob-
Strona:PL Kwiatkowski - Zwyczaje i obrzędy harcerskie.pdf/82
Ta strona została przepisana.
„Dzwony, dzwony szumiące”.
(obrzęd Przyrzeczenia).