Pałka z dwoma ramionami,
Co się z nią łączą w połowie,
Przyznacie wraz ze mną sami,
Zgłoską K zawsze się zowie.
L kąt prosty — takiż kątek
Ł wytwarza, lecz ze zmianą,
Bo jest na nim mały prątek,
Który mu nadaje miano.
M budkami z kart bezpiecznie
Nazwać mogą wszystkie dzieci,
N, to złączone poprzecznie
Dwie laski przez prątek trzeci;
O kółeczko — P tymczasem
Słupa z banią grywa rolę,
Q, jest kółko z znakiem w dole,
R to P, lecz z wykrętasem,
S, to istny wąż lub żmija,
Co się ciągle w kłęby zwija.
T, drogoskaz z ramionami,
U kieliszek bez podstawki,
W do góry nogami
M zwrócone dla zabawki.
X, gdy tego kto zażąda,
Można nazwać krzyża znakiem;
Y jak widełki wygląda,
Z nakoniec jest zygzakiem.
Jedném słowem, moje dziecię,
Wszystkie zgłoski w alfabecie
Mają swą odrębną postać;
Kto zaś pragnie czytać ładnie
I w nauce liter sprostać,
Niechże pozna je dokładnie.
Strona:PL L Niemojowski Trójlistek.djvu/101
Ta strona została skorygowana.