Ta strona została skorygowana.
Gdzie ten koniec?” „Niéma końca,
Bo ziemia okrągła wszędzie,
A więc idąc z biegiem słońca,
Gdzie jest kres, początek będzie.
Ot ziemia jest tym jabłuszkiem:
Idąc podróżnych przykładem,
Okrąż je swoim paluszkiem,
A spotkasz się z wyjścia śladem.”
XXXII.
Trzeba pracować.
Kto nauczył jaskółeczki
Lepić gniazdka swoje?
Kto złączył małe pszczółeczki
W pracowite roje?
Kto dał mrówkom siłę rzadką
Nieść ciężar na grzbiecie?
Kto przelotnych ptasząt stadko
Prowadzi po świecie?
Ten, który za trudy, znoje
Udziela kęs chleba:
Więc widzicie dziatki moje,
Iż pracować trzeba.
XXXIII.
Moja poduszka.
Gdy wicher świszczy na dworze
W głos złowieszczy i ponury,
Gdy grom warczy, huczy morze,
Błysk za błyskiem lśni wśród chmury,
