Strona:PL Lech-Czech-Rus (Zygmunt Miłkowski, 1878).djvu/97

bym wpływ cały, jakiby na niego muzyka wywarła... Gdybym w Petersburgu wystąpił, to chodziłoby mi głównie o ułagodzenie cara... o obudzenie w sercu jego uczuć ludzkich względem poddanych jego w ogóle, w szczególności zaś względem was, Polaków, których kocham za cierpienia wasze, za heroizm, za to wreszcie, że śród Słowian najbliższymi jesteście nas pobratymstwem... Żeby przeto wam ulgę bodaj najmniejszą w doli waszéj przynieść, nie zawahałbym się... nawet... shańbić...
 Objekcyi kilka cisnęło się Lechowi do głowy, a najprzód ta, czy Lacki, zhańbiony, pozostałby artystą — czyby order artyzmu w duszy jego nie zabił? Nie wypowiedział jednak tych objekcyi. Od wypowiedzenia powstrzymał go wzgląd na księżną, któréj, odwodząc Lackiego od pojechania do Petersburga, sprzeciwiać się nie chciał. W nawpół przeto potakujący sposób odpowiedział artyście, który odrzekł:
 — Ano... księżno vicisti!.. Przełamię wstręt i, jeżeli skutek pragnieniom moim nie odpowie, będzie to wina nie moja, ale nieudolności mojéj... Przyłożę się do gry, wydobywając z siebie siły wszystkie... Chcę dokazać tego, ażeby skrzypce moje mówiły i upomniały się o sprawiedliwość dla was...
 Lech z uczuciem dłoń mu uścisnął i przeszedł się w milczeniu po pokoju razy parę. Myślał, a myślał bardzo dobrze. W chwili téj ocknęła się w nim, w stanie zadrzemania pozostająca od czasu zawiązania stosunków z księżną, idea zespolenia sił narodów pokrewnych w celu obrony wspólnéj. Taką jednak przewagę księżna nad nim miała, że... spolitykował. Ideę w stanie zadrzemania pozostawił i o czém inném rozmowę zawiązał. Począł rozpytywać się o Pragę i o ludzi wydatniejszych w Czechach. Z odpowiedzi, jakie Lacki dawał, poznał że pozostawał on w stosunkach ze