Ta strona została uwierzytelniona.
LXVI.
Tworzyć pragniesz? W grunt puść korzeń.
Zwiąż się z kobietą w rym — ożeń!
I nastwarzaj żywych stworzeń!
Upatrz dziewicę anielską,
Poemabluj marzycielsko,
Posag zważ... I za weselsko!
Radość społem, smutek społem...
Jednem łożem, jednym stołem,
Jednym... dzielisz się z aniołem.
Twem kochaniem zwyciężona,
Będzie rodzić anioł‑żona
Dzieci — żądz niewinne grona.
Żyj! Rozmotuj szczęścia motek.
W domu pełno dziatwy psotek,
Ciotek, plotek, kołowrotek.
Gość zapuka w twoją wrótnię;
Ty odwiedzisz go odwrotnie...
Ach, bo smutno żyć samotnie!
