Ta strona została przepisana.
W poświście wichru, w ryku wód,
W blasku księżyca,
Ta sama, co i w duszy mej,
Tkwi tajemnica…
Skarży się wiatr i morze klnie,
Miesiąc boleje…
Burzy się krew i serce drży
I myśl szaleje…
Czego chce fala, wiatr i blask?
Pytam się w gniewie!…
Czego chce serce, myśl i krew?… —
Nikt tego nie wie!
Wszystko wkrąg życiem wiecznem tchnie
I wraz zwodniczem…
Nad wszystko wyższym zda się duch
A wraz jest niczem!…
W tym blasku, w wichrze, w ryku wód —
Ach, niedorzeczność! —
Zda mi się, na mnie woła ktoś:
Czy śmierć, czy wieczność?!
