Strona:PL Leroux - Dziwne przygody miłosne Rouletabilla.pdf/100

 — Pan nie ponosi żadnej winy, Panie Priski, że się tak stało! — powiedział złośliwie Włodzimierz.
 — Dosyć tego! — rozkazał Candeur. — Co było, to było! Teraz pan Priski jest naszym przyjacielem. Prawda, Priski?
 — O, na śmierć i życie! — wykrzyknął Priski. — Nic nas już nie rozłączy.
 — A w dowód przyjażni, ofiaruje nam pan Priski, tę oto, pieczoną kurę!
 — Cudownie! — krzyknął Włodzimierz, spoglądając łakomie na śliczną kurę tuczoną, którą Candeur ukazał na stole.
 — Jest ją też czem pokropić! — powiedział Candeur. — Popatrz tam, przyjacielu. Widzisz te trzy butelki burgundu? To jest burgund, jak się patrzy, zdobyczny!
 — Panie Priski! — zawołał Włodzimierz, — daj pan pyska!
 I rzucił mu się na szyję, wołając:
 — Przez całe życie piłem tylko burgunda krymskiego! Gdzieś pan to znalazł?
 — Przedewszystkiem siadajmy do jedzenia! — powiedział Candeur, patrząc rozbłysłemi oczyma na wiktuały. — Zaczynamy od szynki... prawda?
 — Nie, naprzód salceson!
 — Na końcu przyjdzie kura!
 — Napijmy się przedtem! Należy otworzyć