Strona:PL Leroux - Dziwne przygody miłosne Rouletabilla.pdf/113

dzy nami mówiąc, pytania, jakie mi zadawał, były bardzo dziwaczne.
 — Więc zadawał pytania?
 — Tak. Wypytywał szczegółowo o naszą obronę w bastyonie, o ucieczce... Wszystko to wydało mi się podejrzane, więc byłem ostrożny. Widząc, że ze mie nic nie wyciągnie, poszedł sobie.
 Rouletabille wstał i spytał:
 — Gdzież on jest? Muszę się z nim rozmówić, sam, natychmiast.
 — Nie może być daleko, uszedł, conajwyżej, pięćdziesiąt kroków, tą oto ścieżką, popod drzewami.
 — I Włodzimierz wskazał kierunek.
 Rouletabille ruszył przed siebie.
 Gdy zostali sami, Candeur powiedział drżącym głosem:
 — Nie będzie nam mógł niczego zarzucić. Uprzedziliśmy go, że Priski plącze się koło Iwany.
 — Doskonale! I sam sobie będzie musiał przypisać winę, jeśli Priski mu ją porwie, — odparł Włodzimierz.
 — Czy sądzisz, że Priski już tam jest? — spytał Candeur, wzdychając.
 — Zdaje się...
 Powinien się pospieszyć...