Strona:PL Limanowski - Ferdynand Lassalle i jego polemiczno-agitacyjne pisma.pdf/23

gereke’go. „A więc dosyć już naukowych cytat — powiada mówca. Mimo to muszę powołać się jeszcze na jednę powagę, tym razem nienaukową, która Wam potwierdzi to wszystko, com powiedział o pośrednich podatkach. Czyjąż powagą bronić się będę, panowie, aby zakończyć mój rozbiór pośrednich podatków? — Powagą króla, panowie, powagą rządu, powagą ministeryjum Manteuffla, którego przecież nikt rewolucyjnem nie nazwie. 21 września 1849 r. ministeryjum przedstawiło izbom królewską misyją, wnoszącą do izb projekt prawa o wprowadzenie dochodowego klasowego podatku. Zobaczycie panowie zaraz, że projekt odrzucono. Pobudki, z których wychodziło ministeryjum......, zawierały prawie dosłownie to samo, co ja wypowiedziałem teraz przed Wami a dawniej w odczycie“ (str 84). Przyparci tak do muru, cóż sędziowie mieli począć? Pozostawało jeszcze oskarżenie o chęć wywołania rewolucyi. Na to mówca powiedział: „Wy, panowie, nie wierzycie w rewolucyją i chcecie przeszkodzić jej rozwojowi. Dobrze! Czyńcie to, co do was należy. Ja wierzę w rewolucyją i właśnie dla tego, że w nią wierzę, nie chcę jej wywoływać, gdyż — jakiem dowiódł w krytyce mego wyroku — doszedłem do tego przekonania, że usiłowania trybuna tak są bezsilne, jak bezsilnem jest tchnienie mych ust, gdybym chciał niem burzę wywołać. Ja chcę tylko uprzednio cywilizować, uszlachetniać rewolucyją, gdyby miała ona do nas dojść z dołu“ (str. 107). Mowa ta zrobiła widoczne wrażenie na sędziów, nie uniewinnili oni wprawdzie oskarżonego, ale karę więzienia zamienili na pieniężną.
 Drugi wielki proces spowodowany był mową agitacyjną w nadreńskich prowincyjach, która wyszła z druku p. t. Die