Strona:PL Limanowski - Szermierze wolności 1911.pdf/338

Ta strona nie wymaga korekty.

XIV niają nawzajem. I czytelnik ma przed sobą charakterystykę postaci i prądów ideowych, dokonaną przez dwuch autorów, z których każdy omawiał przedmiot pod właściwym sobie kątem widzenia. Na wyczerpaniu! Pozostało tylko kilka egzemplarzy. Płochocki L. Rosyjskie partje polityczne i ich stosunek do sprawy polskiej. Cena 3 Kor. (1 rubel 20 Kop.). Książka niniejsza stanowi niezbędne dla każdego źródło informacji o partjach politycznych Rosji oraz o ich stosunku do Polski i jej aspiracji wolnościowych. Znajdujemy tu szerokiemi rzutami scharakteryzowaną ewolucję polityczną państwa i jego życia wewnętrznego w epoce od 1881 do 1903, poczym następuje wyczerpujące omówienie roli każdego z poszczególnych stronnictw rosyjskich w dobie niedawnej. Starając się o bezstronność zupełną w traktowaniu oddzielnych partji, działających w granicach państwa rosyjskiego, autor ucieka się najczęściej do cytowania urzędowych wypowiedzeń się partji w tej czy innej kwestji, co pozwala czytelnikowi samemu wysnuć odpowiednie wnioski, zupełnie niezależne od tych czy innych sympatji autora. Skutkiem tego praca Płochockiego może się przyczynić do wyrobienia u publiczności polskiej zupełnie objektywnego zdania o czynnikach politycznych Rosji współczesnej. W ostatniej części pracy czytelnicy znajdą najważniejsze enuncjacje partji rosyjskich w sprawie polskiej, porozrzucane po rozmaitych, malo dostępnych dla szerszej publiczności wydawnictwach perjodycznych, skrzętnie zebrane i krytycznie oświetlone przez autora. Dodać tu należy, że w specjalnym rozdziale umieszczona została charakterystyka partji nierosyjskich, działających na kresach państwa na Litwie, na Lotwie, na Kaukazie i w Finlandji. Studnicki Władysław. — Finlandja i sprawa finlandzka. Cena 4 Kor. (1 rubel 60 Kop.). „Autor rozpatruje tutaj położenie, rozwój gospodarczy i dzieje Finlandji, w szczególności zaś dzieje jej stosunku do Rosji, zwłaszcza zaś w czasach ostatnich, które, z krótką przerwą, zaznaczyły się ze strony Rosji tendencją do zupełnego zniesienia odrębności Finlandji“. (,,Gazeta Warszawska“, Nr. 101, 1910 r.). ...Książka... (ta)... wypełnia dotkliwą lukę, która istniała dotąd w naszym piśmiennictwie, nie mieliśmy bowiem żadnej książki o Finlandji, opartej na cokolwiek poważniejszych studjach“. (,,Goniec Wieczorny“, Nr. 187, 1910 r.). Rzecz, oparta na materjale źródłowym i doprowadzona do ostatnich czasów, stanowi jedyny bodaj w literaturze naszej przewodnik