teoretycznej dla każdego punktu naszej krzywej doświadczalnej i w taki sposób mamy możliwość sprawdzenia dokładności doświadczeń.
W pomiarach tego rodzaju okazało się, że każdy prawie człowiek ma swoją własną krzywą wrażliwości, czyli że w ten sposób nie możemy otrzymać jakichkolwiek stałych danych. Wszakże spotykamy dość często zarówno niezwykłą wrażliwość, wyrażającą się graficznie w tem, że krzywa rozpoczyna się bardzo blisko osi rzędnych, przedstawiając bardzo mały czas wylęgania, lub powstanie podrażnienia już w znikomych stężeniach, jak i wyjątkową niewrażliwość, wyrażającą się w odwrotnym położeniu krzywej.
Jako przykład, niech nam tu posłużą wyniki badań nad chloropikryną jako lakrymatorem według danych Fries & West’a.
Stężenie mg/m3
|
Czas wylęgania w sekundach |
||||
20 |
4; | 5; | 5; | 0,5 | Doświadczenia wykonano nad czterema osobami, z nich trzy o wrażliwości normalnej, jedna (IV) o wrażliwości zwiększonej.
|
15 |
6; | 6; | 6; | 0,75 | |
10 |
8; | 8; | 9; | 3 | |
7,5 |
9; | 10; | 17; | 4,5 | |
4 |
13; | 15; | — | 9 | |
2,5 |
18; | 30; | — | 12 | |
I | II | III | IV |
Z tego wynika, że dawka, stanowiąca zasadniczą podstawę pojęcia trucizny, jest wielkością bardzo względną, zależną od całego szeregu ogromnie powikłanych warunków. Dlatego też cała nauka o dawkowaniu, czyli dozologja, w zastosowaniu tak do dawek leczniczych jak i do trujących, jest raczej zbiorowiskiem wniosków doświadczalnych, niż prawdziwą dziedziną wiedzy naukowej; zwłaszcza w stosunku do chemicznych środków bojowych, których badanie, że tak się wyrazimy, rozpoczęte zostało od wczoraj. Nawet dla takiego oddawna znanego środka jak chlor, mamy następujące wskazówki u rozmaitych autorów.
Wdychanie chloru jest niebezpieczne dla ludzi:
1. według danych przedwojennych Lehman’a i Pettenkofer’a w stężeniu 0,01—0,015 na M3. Dane te dotyczą warunków pracy