iperytu w siarczku węgla, chlorku benzolu lub nitrobenzolu, przez Francuzów znany „vincennite“ — mieszanina kwasu pruskiego (50%), chlorku arsenu (30%), chloroformu (5%) i chlorku cyny lub chlorku titanu.
Właściwości tych mieszanin często w znacznym stopniu odróżniały się od działania ich składników, przedewszystkiem co do warunków parowania. Również zauważono pewne przejawy synergizmu. I tak, „martonite“, mieszanina chloracetonu i bromacetonów, jest lepszym lakrymatorem niż czyste substancje z których on się składa.
Zwrócimy uwagę przedewszystkiem na trucizny narządów oddechowych, jako na środki bojowe, których użycie było początkiem wojny gazowej.
Działanie tych trucizn składa się przedewszystkiem z trzech zasadniczych objawów podrażnienia:
1) zmiany rytmu oddechowego, aż do wstrzymania oddechu w okresie wydechu;
2) skurczu mięśni głośni;
3) całego szeregu odruchów ochronnych, przedewszystkiem kaszlu skurczowego.
Objawy te łatwo można zauważyć w początku każdego zatrucia odpowiedniemi środkami w czystym stanie, a doświadczalnie można je wywołać zapomocą następującej próby.
Do tchawicy zwierzęcia (królika) wstawiamy dwie, zagięte pod prostym kątem rurki, jedną w kierunku płuc, drugą w kierunku jamy ustnej. Do tej ostatniej dołącza się duży gumowy pęcherz, z cienkiemi ściankami, znajdujący się w dużem naczyniu ze szkła, do którego przez ten sam korek doprowadzona jest druga rurka, która otwiera się bezpośrednio wewnątrz tego naczynia. Oczywiście, że ujemne ciśnienie, powstałe wskutek wdechu, wywoła rozszerzenie pęcherza, a więc pewien prąd powietrza przez górne drogi oddechowe jamę nosową, gardziel i krtań. Wydech, wywołując w naczyniu dodatnie ciśnienie, kieruje prąd powietrza w od-