tylko w jednym kierunku, a nadto płuczkę z rozczynem ługu dla pochłaniania CO2 i gazomierz z tlenem, który podtrzymuje stałość objętości powietrza, zawartego w naczyniu.
Dzięki przeprowadzonym tak doświadczeniom ustalono, że omówione objawy rzeczywiście są skutkiem podrażnienia dróg górnych i powstają niezależnie od bezpośredniego działania trucizny na płuca.
Wszystkie te objawy są bardzo łatwe do zrozumienia, jeżeli rozpatrywać je z punktu widzenia przystosowania organizmu do nienormalnych warunków. Mają one na celu zapobieżenie dostarczeniu do płuc większych ilości trucizny, wskutek czego powstają zmiany rytmu oddechu w postaci — od wyraźnego zwolnienia, z krótkotrwałym wdechem i długim wydechem, aż do powstania tak zw. duszności wydechowej i zatrzymania oddechu wskutek skurczu wydechowego. Ta sama przyczyna wywołuje skurczowe zamknięcie głośni, którego celem jest niedopuszczenie zatrutego powietrza do czułych pęcherzyków płucnych. Ponieważ takie zabiegi ze strony ustroju nie zawsze są zupełnie skuteczne pewna ilość drażniącego środka przenika wkońcu poniżej krtani, a ponadto powstają jeszcze inne odruchy ochronne, których celem jest wyrzucenie trucizny z płuc — kaszel, a wskutek rozpromienienia tego odruchu — wymioty.
Rys. 12.
Krzywa oddechowa przy podrażnieniu górnych dróg oddechowych bromacetonem w ciągu 2″. Odrazu nastąpiło zatrzymanie oddechu, a następnie wyraźne zwolnienie jego przy zmniejszeniu objętości oddechowej.
