działania dołączają się do tych objawów zmiany anatomiczne, zapalenie spojówki, zapalenie krtani i mniej więcej wyraźne zapalenie oskrzeli, nie tak znaczne jak w działaniu mocnego stężenia trucizn grupy chloru, jednak powodujące martwicę górnych warstw nabłonka, t. j. zanik nabłonka migawkowego, obrzęk śluzówki i zatkanie drobnych oskrzeli. Stąd powstaje, nawet po dożylnem dostarczeniu trucizny, właściwa dla działania środków duszących rozedma i niedodma płuc.
Pomimo wyraźnego działania na narządy odruchowe chloropikryna dość łatwo przenika do pęcherzyków płucnych, gdzie wywołuje zmiany podobne do tych, które powstają pod wpływem fosgenu, a więc znaczny stopień obrzęku z wysiękiem zawierającym niezwykle wielkie ilości białka, zgęstnienie krwi wskutek poliglobulji i wad krwioobiegu. Takie zatrucia niezależnie od zwykłych powikłań w postaci np. zakaźnego zapalenia płuc, mogą same przez się wywołać w pewnych przypadkach śmierć w ciągu pierwszych 3 dni po zatruciu.
W takich przypadkach rozwijają się wyraźne ogniska zwyrodnienia w wątrobie i nerkach i zmiany mięśnia sercowego. Serce po śmierci zawsze znajduje się w stanie rozkurczu i we wszystkich narządach występuje wyraźne przekrwienie żylne. Użycie bardzo znacznych stężeń, wyżej 2,9/M3 = (2.10-6), daje objawy ostrych śmiertelnych zatruć; zgon następuje po upływie 3 — 30 godzin. Stężenie od 7,5 — 20,0 na M3 zabija zwierzęta w kilka minut.
Przyczyną nagłych zatruć, kończących się śmiercią są objawy, których nie spotykamy po użyciu niższych stężeń — mianowicie od 2 — 7,5/M3. Jednym z nich jest skurcz mięśni naczyń i serca. Przy sztucznej hematyzacji (przepuszczaniu krwi przez naczynia izolowanego narządu, w danym wypadku płuc) ilość krwi wyciekającej z żyły zmniejsza się nagle do zera, skoro tylko nasycimy krew chloropikryną. W zatruciu zwierząt parą śmierć może nastąpić w ciągu jednej minuty. Na sekcji znajdujemy serce w stanie najwyższego skurczu, komory blade i zupełnie puste, wówczas, gdy przedsionki i płuca są napełnione krwią. Śmierć następuje więc skutkiem paraliżu serca w chwili skurczu. Drugiem zjawiskiem jest ciemne zabarwienie płuc podobnie jak w zatruciu chlorem. Zabarwienie to obejmuje całe płuca lub występuje tylko w postaci mniejszych albo większych plam. Zabarwienie to zależy nie od powstania kwaśnej hematyny, jak w zatruciu chlorem, lecz od tworzenia się methemoglobiny. Obrzęk w wypadkach śmiertelnych w ciągu kilku godzin powoduje powiększenie wagi płuc
Strona:PL Lindeman-Toksykologja chemicznych środków bojowych.djvu/207
Ta strona została przepisana.