słabe lakrymatory, są mocnemi truciznami oddechowemi, które rozpatrzyliśmy w odpowiedniem miejscu. Stosownie do tego prawie wszystkie środki o właściwościach trucizn oddechowych wywołują też podrażnienie spojówki, lecz tylko w takich stężeniach, które już powodują powstawanie wyraźnych zmian w narządach oddechowych.
Wrażliwość górnych dróg oddechowych dla niektórych środków nie ustępuje wrażliwości spojówki. Są to jednak zupełnie inne środki i wogóle najmocniejsze lakrymatory są dość słabemi środkami odruchowemi dla górnych dróg oddechowych. Odruchem, jak już omówiono, jest przedewszystkiem skurczowe zatrzymanie oddechu. Według nowszych doświadczeń mamy taki szereg wrażliwości dla królików. Pierwsza liczba przedstawia stężenie trucizny w powietrzu wystarczające do wywoływania pierwszych oznak odruchu, druga stopień napastliwości środka w porównaniu z najmocniejszym z nich bromacetonem.
| Bromaceton | 0,001/M3 | 1 |
| Akroleina | 0,001/M3 | 1 |
| Chloropikryna | 0,005/M3 | 1:5 |
| Chloromrówczan metylu | 0,005/M3 | 1:5 |
| Palit | 0,02/M3 | 1:20 |
| Fosgen | 0,1/M3 | 1:100 |
| Superpalit | 0,2/M3 | 1:200 |
| Chlor | 0,25/M3 | 1:250 |
| (Chloroform) | 20,00/M3 | 1:2000 |
Dla środków używanych do wywoływania odruchu kichania warunki działania są nieco inne. Są to nielotne płyny lub pyły, które znajdują się w powietrzu i jako takie nie podlegają rozcieńczeniu. Napastliwość ich jest bardzo znaczna. Są to przedewszystkiem związki arsenowe. Dla używanego w samym początku wojny dość słabego środka wywołującego kichanie — chlorku dianizidiny, ścisłych danych co do napastliwości nie posiadamy.
Napastliwość związków arsenowych jako sternitów jest następująca.
| Chlorek arsenu AsCl2 | 0,100/M3 |
| Tlenek kakodylu ((CH2)2As)2O | 0,030/M3 |
| Cyanek kakodylu (CH3)2AsCN | 0,010/M3 |
| Tlenek metylarsiny CH3AsO | 0,005/M3 |
| Sternit I Dwuchlorek etyloarsiny AsCl2C2H5 | 0,005/M3 |
| Tlenek etylarsiny C2H5AsO | 0,005/M3 |
| Dwuchlorek naftylarsiny AsCl2C10H7 | 0,005/M3 |
