do pracy mięśni. Każda inna przyczyna, która wywołuje takie podniesienie zawartości CO2, będzie sprowadzała takie same wzmożenie oddechu. Dlatego nieprawidłowo zbudowana maska nawet w czasie spokoju będzie potrzebowała wzmożonego oddechu, a w razie najmniejszej pracy fizycznej bezwzględnie spowoduje wyraźną duszność i zmęczenie mięśni oddechowych.
Dlatego nic dziwnego, że obok masek z pochłaniaczami filtrującemi od początku wojny gazowej marzono o innym sposobie rozwiązania tego zadania, mianowicie o aparatach izolujących.
Zasadę aparatów izolujących t. j. długotrwały oddech tą samą ilością powietrza już omówiono w rozdziale VIII (str. 153).
Główne składowe części takich aparatów są: żródło tlenu, przyrząd do usuwania kwasu węglowego i przyrządy mechaniczne do podtrzymywania stałego obiegu powietrza i ustalania odpowiednich warunków ciśnienia. Źródło tlenu stanowi w przeważnej większości przyrządów stalowe naczynie zawierające skomprymowany do 150 — 200 atmosfer tlen (w niektórych starych przyrządach powietrze). Tylko w stosunkowo nielicznych aparatach jako źródło tlenu służy oksylit (Na2O2), czyli nadtlenek sodu i w takim razie uzupełnianie użytej ilości tlenu i usunięcie powstałego CO2 odbywa się zapomocą tegoż samego przyrządu. Naczynie ze skomprymowanym tlenem musi być zaopatrzone w tak zw. redukcyjny wentyl — przyrząd obniżający ciśnienie tlenu wychodzącego z naczynia do 4 — 6 atmosfer. Naczynie musi być połączone również z manometrem, wskazującym stopień ciśnienia w naczyniu, względnie obecny zapas tlenu. Do pochłaniania CO2 służą specjalne pochłaniacze potasowe, o dość złożonej budowie, przez które przepływa stały strumień zawartego powietrza. Takie pochłaniacze przedstawiają wogóle dość znaczny opór nie mniejszy niż pochłaniacze masek przeciwgazowych. Do zwalczania tego oporu w aparatach pierwotnego typu służył czynny wydech noszącego przyrząd. W nowszych konstrukcjach zastosowano t. zw. inżektor, przyrząd, który działa dzięki ciśnieniu tlenu w omówionem wyżej naczyniu, względnie wentylu redukcyjnym. Stosownie do tego, takie przyrządy izolacyjne są połączone albo z szczelnie zamkniętym hełmem, podobnym do używanego w aparatach dla nurków, albo z ustnikami podobnemi do omówionych wyżej przy opisie budowy masek. Do regulacji ciśnienia, jak również celem podtrzymania stałości składu wdychanego powietrza służą worki
