dzie ofiarą powikłań i umrze w ciągu następnych dni, u jednostek zaś pozostałych przy życiu spotkamy szereg patologicznych zmian, które po upływie pierwszego okresu zatrucia przybierają charakter reparacyjnych. Takie zmiany można zauważyć w narządach wyzdrowiałych jednostek, specjalnie zabitych po upływie odpowiedniego terminu po zatruciu
Zależność przebiegu zatrucia od stężenia trucizny występuje wyraźnie w graficznych zestawieniach (diagramach) licznych doświadczeń Underhilla poczynionych przy zatruciu psów chlorem (172 psy), fosgenem (327 psów) i chloropikryną (219 psów). W tych diagramach wysokość pasków (rzędnych) oznacza stosunek pomiędzy nagłemi zgonami (czarna część), odległemi zgonami (część kreskowana) i wypadkami wyzdrowienia (część biała). Odległość paska w kierunku wagowym od punktu O (odcięte) oznacza wzrastający stopień stężenia (w gramach na M³).
Wszystkie doświadczenia trwały 30′ i były wykonane razem na znacznej ilości psów w dużej komorze gazowej.