Chlorek krzemu = czterochlorek krzemu SiCl4 182. 205.
Chlorek pyrosulfurylu S2O5Cl2. 183.
Bezbarwny płyn, p. w. 151°; d. 1,844. D.
Chlorek siarki S2Cl2 182, 183.
Ciemnożółty oleisty płyn nieco dymiący na powietrzu i drażniący oczy, p. w. 138°; p. t. -80; d. 1,71. Przy dalszem chlorowaniu powstaje w temperaturze 0° : SCl2 i w temperaturze -25° -30° : SCl4, ciemno czerwonobronzowe płyny, przy podniesieniu temperatury rozkładające się na S2Cl2 i chlor. Mieszaniny chlorków siarki używano we Francji pod nazwą maskującą Vulkanite. Działanie jej nie różni się od działania chloru. Jako środek bojowy mało skuteczny.
Chlorek sulfurylu SO2Cl2 182, 206.
Bezbarwny płyn, p. w. 69°; d. 1,67; d/p 4,7 D. Dym bojowy, St. w. ś.> 2/M3 15. F.
Chlorek tytanu TiCl4 = czterochlorek tytanu 282, 285. Fumigerite (francuskie oznaczenie maskujące). Dym bojowy.
* Chloroacetofenon ClCH2CO.C6H5, 123, 209, 212, 217.
Grandite (francuskie oznaczenie maskujące). Krystaliczne ciało o drażniącym zapachu;
p. t. 59°; p. w. 245°. G. w. 0,00062/M3; G. n. 0,00124/M3. Mało trujący.
Chloroaceton P ClCH2CO.CH3. 21, 102, 125, 207, 209, 212, 216.
Tonite (francuskie oznaczenie maskujące);
p. w. 119°; d/p 3,7; d. 1,16; G. w. 0,02/M3. G. n. 0,4/M3;St w. ś. 4/M3; St. a. ś. 10/M3. D. Dr. L. 15 III N.
Chlorobezwodnik kwasu siarkowego SO2Cl2 = chlorek sulfurylu. 182, 206.
Chlorojodoaceton CH2I CO. CH2Cl. Bretonnite (francuskie oznaczenie maskujące) Dr. L.
Chloromrówczan chlorometylu P ClCO2CH2Cl. 11, 18, 93, 176, 178, 182, 190, 191, 196, 207, 210, 211. Palite (oznaczenie francuskie) K Stoff. C Stoff (oznaczenie niemieckie). Bezbarwny płyn o mocnym zapachu, innym niż fosgen, d. 1,236; p. w. 71,4; d/p 4,5. G. n. 0,06/M3. St. a. ś. 1/M3 (pies) D. Dr. g. d. 15 VIII N.
Chloromrówczan metylu Cl CO2CH3. 210. G. n. 0,005/M3 Dr. d. g. St. w. ś.> 4/M3.
Chloromrówczan trójchlorometylu P Cl.CO2CCl3 94. 102, 182, 210.
Difosgen. Dwufosgen. Superpalit. Surpalite (maskujące oznaczenie francuskie). Perstoff, Grünkreuzstoff (maskujące oznaczenie niemieckie).
Bezbarwny płyn, p. w. 128; d/p 6,9. G. n. 0,25/M3; St. w. ś.
Strona:PL Lindeman-Toksykologja chemicznych środków bojowych.djvu/324
Ta strona została przepisana.