Strona:PL Lindeman-Toksykologja chemicznych środków bojowych.djvu/330

Ta strona została przepisana.

Imidodwufenylochloroarsyna = adamsyt.
Iperyt. P. S(CH2CH2Cl)2.
6, 18, 26, 96, 98, 172, 230, 231.
Siarczek dwuchlorodwuetylu. Tiodiglykolchlorid. Dichloretylsulfid. Yperite (francuska nazwa maskująca). Senfgas. Gelbkreuzstoff (oznaczenia niemieckie) Mustard gaz, Lost. (oznaczenia angielskie).
Bezbarwny oleisty płyn. W nieoczyszczonym stanie (produkt techniczny) gęsty żółty lub bronzowy olej o nieprzyjemnym zapachu podobnym do chrzanu; p. w. 215 — 217; p. t. 14°; d/p 5,5. Maksymalna zawartość w powietrzu (w temperaturze 15°) 0,655/M3; d. 1,27. G. w. 0,00005/M3 (skóra i oczy). G. n. d. g. 2/M3 G. n. d.d. 3/M3 St. w. ś. 1/M3; St. a. ś. 2/M3. (Stężenia wyżej od 0,655/M3 osiągano przy pomocy rozpylania rozczynów). T. s.; T. o. wywołuje anatomiczne uszkodzenia oczu, skóry, dostępnych sluzówek, jelit i oskrzeli. VII 17 N.; VI 18 F; IX 18 An.
Jumellite (CH2Cl (CH2)3 )2 S.
Środek mniej czynny niż iperyt.
Izosiarkocyjanki 230.
Izosiarkocyjanek allylu NCS. C3H5 230.
Zwykły olejek gorczyczny.
Płyn z p. w. 143°; d. 1,015. 11 F. (do ręcznych granatów policyjnych) Dr. L.
Kakodyl As (CH3)2’ — Dość trwałe ugrupowanie występujące jako część składowa wielu połączeń organicznych arsenu. Połączenie dwóch takich ugrupowań (As (CH3)2)2 nazywamy właśnie kakodylem. Jest to oleisty płyn, zapalający się na powietrzu; p. w. 170° p. t. -6°.
Kamite P francuskie oznaczenie maskujące dla bromocyjanku benzylu C6H5CH.CNBr. F. Am 16.
125, 209, 215, 216.
Kampelit P (Kampellite) — mieszanina 25% CNBr, 25% CH2Br CO.CH3 i 50% C6H6 (bromku cyjanu, bromoacetonu i benzolu) Aust 18. VII. 216.
Karbonilki kobaltu. Co(CO)3 i Co (CO)4. Stałe krystaliczne ciała pomarańczowego (Co(CO)4) lub czarnego koloru (Co(CO)3) p. t. (Co(CO)4) 51°. Toksykologicznie niezbadane.
Karbonilek niklu. Ni (CO)4 243, 249, 250. Bezbarwny mocno załamujący światło płyn; p. w. 43; p. t. -25; d. 1,32.
Karbonilki żelaza, 243, 249, 250. Fe(CO)4; Fe(CO)5; Fe2(CO)9. Fe(CO)5 jest to żółty płyn o p. w. 102°,7 i d. 1,49. Przy ogrzewaniu rozkłada się na Fe(CO)4 i CO. (140°), przy działaniu promieni słońca tworzą się czerwone kryształy Fe2(CO)9. H2SO4 rozkłada pięciukarbonilek żelaza według równania Fe(CO)5 + H2SO4 = FeSO4 + H2O + 5CO. Powstaniem karbonilków żelaza tłumaczono przepuszczalność nagrzanych części żelaznych pieców dla czadu. Działanie toksyczne jest mało zbadane.