peraturze 15° = 4/M3. Techniczny produkt (bronzowy oleisty płyn) jest to mieszanina trzech chlorowinyloarsyn i chlorku arsenu. T. o.; T. s.; Dr. d. d. 1918. Am. W wojnie światowej nie był używany.
Mauginite P. — mieszanina 70% chlorocyjanu i 30% chlorku arsenu CNCl + AsCl3 F. 1918. 216.
Marsite francuskie oznaczenie maskujące dla chlorku arsenu AsCl3.
Martonite mieszanina chloroacetonu i bromoacetonu. Francuskie oznaczenie maskujące 173, 209, 212.
Metylodwuchloroarsyna = dwuchlorometyloarsyna AsCH3Cl2. 219.
Metylodwubromoarsyna AsCH3Br2 dwubromometyloarsyna 219.
Mieszanina Bergera do świec dymowych 182, 196.
Mydłoka. 218. Kora czylijskiego drzewa Quilaja saponaria, zawierająca obfitą ilość pewnej saponiny — kwasu kwilajowego; T. o.; T. s.
Nikelcarbonyl p. Karbonilek niklu.
Nikotyna, C10 H14 N2. 262. Bezbarwny płyn, który przybiera na powietrzu ciemne zabarwienie d15° 1,011; p. w. 242°. Czynny składnik tytoniu, który zawiera 0,5 — 2,8% nikotyny. Jadowitość: d. let. 0,01 na kg.
Nitrochloroform = chloropikryna.
Olej krotonowy. Olej tłuszczowy z nasion rośliny Croton tiglium. Jeden z najsilniejszych środków drażniących. T. o.; T. s. 229.
Olejki gorczyczne. 216, 229.
Oleum. 70% rozczyn bezwodnika kwasu siarczanego SO3 w kwasie siarczanym H2SO4. W temperaturze pokojowej stałe ciało, przy ogrzewaniu tworzy się oleisty płyn dymiący na powietrzu. Używany jako dym bojowy (Am).
Opacite francuskie oznaczenie maskujące dla czterochlorku cyny Sn Cl4.
Opjum — wysuszony sok z główek maku (Papaver somniferum). Ciemno bronzowa masa o charakterystycznem zapachu. Zawiera oprócz innych domieszek około 10 — 15% alkaloidów, z których najobfitszym jest morfina. C17H19NO3. + H2O. Najwięcej trujący z alkaloidów opjum jest tebaina (trucizna wywołująca skurcze podobne do skurczów spowodowanych przez użycie strychniny).
Palite francuskie oznaczenie maskujące dla chloromrówczanu chlorometylu. ClCO2CH2Cl.
Strona:PL Lindeman-Toksykologja chemicznych środków bojowych.djvu/332
Ta strona została przepisana.