Strona:PL London - Martin Eden 1937.djvu/288

obłokach“. Najpierw zarobek i czarna robota — potem twórczość prawdziwa. Specjalnie dla przekonania pani napisałem wczoraj z pół tuzina żarcików dla tygodnika humorystycznego. Skończywszy, zabierałem się do snu, kiedy nagle przyszedł mi pomysł humorystycznego trioletu. Jeszcze raz wziąłem pióro i — w godzinę napisałem cztery. Warte są chyba po dolarze sztuka. Ewentualnie więc cztery dolary za błahostkę, wymyśloną po drodze do łóżka.
 — Wiem dobrze, że nie ma to żadnej wartości głębszej — jest poprostu głupiem i marnem wypracowaniem; nie jest jednak głupsze i marniejsze, niż prowadzenie ksiąg rachunkowych za sześćdziesiąt dolarów miesięcznie, lub dodawanie nieskończonych kolumn cyfr aż do śmierci. Pozatem, nawet marne rzemiosło literackie daje mi kontakt z ruchem literackim wogóle i zostawia czas na pracę godniejszą i wartościowszą.
 — Ale poco te „godniejsze“ i „wartościowsze“ rzeczy, te „dzieła sztuki“? — przerwała Ruth. — Nie można ich przecie sprzedać?
  — O, będzie można — zaczął, lecz panienka przerwała.
 — Wszystko, co pan wymienił i co pan sam uważa za dobre, nie daje się jednak sprzedać. Nie możemy przecie pobrać się na rachunek „Dzieł sztuki“, których nikt nie kupuje!
 — No to pobierzemy się na rachunek triolecików, które kupi każdy, — upewnił ochoczo, obej-