Ta strona została przepisana.
AKT PIĄTY.
SCENA I.
DON FELIX i RAMIR.
Don Felix.
Czy wszystkoż iuż gotowe?
Ramir.
Gotowe iuż móy Panie. My tak mamy mało sprzętów, iż przed zleceniem zebrane, złożone i spakowane.
Don Felix.
Opuszczam Aragoniią: lecz Elwiry nigdy nie będę mógł zapomnieć!..
Ramir.
Trzeba się przyzwyczaić żyć bez niéy.
Don Felix.
O by nas Nieba zaniosły na nayburzliwsze otchłanie przepaści morskich!
