70. Gama, co ciągle nadzieją się pieści
Znaléść sternika do Indyj wybrzeży,
Myślał od jeńców dostać jakiéj wieści;
Lecz i tu zawód spotyka go świeży,
Bo jak wyraźnie znać z ich opowieści,
Nie wiedzą nawet, kędy ów kraj leży?
Tylko w Melindzie — wróżą jednozgodnie —
Można sternika znaléźć niezawodnie.
71. I wszyscy króla wynoszą bez sporu
Zacny charakter i serce otwarte,
Ludzkość, łaskawość i blask jego dworu,
Wszystkie przymioty czci najwyższéj warte.
Gama za prawdę uznał bez oporu
Wszystkie pochwały w ich słowach zawarte,
Bo mu tak wróżył sen; — więc śpieszy razem
Za Maurów radą i za snu rozkazem.
72. Był to wesoły czas, gdy w szybkim toku
Dościga Febus zdobywcę Europy[1];
Któremu łeb skrzy; gdy z Flory wyroku
Róg Amaltei[2] sypie kwiecia snopy;
I gdy dzień wielki odnawia co roku
Słońce idące przez niebieskie stropy:
Dzień, w którym Stwórca, Pan wszego stworzenia,
Zakończył wielkie dzieło odkupienia.
73. Więc aby uczcić uroczystość świętą,
Gdy brzeg Melindy został dostrzeżony,
Na statkach drogie namioty rozpięto,
Nadając pozór wielce ożywiony:
Drżały chorągwie, flagę rozwinięto,
Widniały zdala szkarłatne opony;
Huknęły bębny, dźwięknęły cymbały —
Tak wesół w przystań wkroczył zastęp śmiały.
74. A brzeg Melindy pokrył tłum ciekawy,
Żądny tak zdobną flotę ujrzéć zblizka;
Lud bardziéj ludzki, szczerszy, bardziéj prawy,
Niż których dotąd Luz zwiedzał siedliska.
Stanęły przed nim luzytańskie nawy,
Ciężka kotwica padła w topieliska:
I wnet Maur jeniec do króla wysłany
Z wieścią, iż w porcie stoją Luzytany.
- ↑ Byk — kostelacya zodyakalna — zawierająca 121 gwiazd. Osobna grupa gwiazd w głowie Byka zwana jest Hyadami. Znak Byka jest symbolem oznaczającym, że słońce przebiega łuk, odpowiedni drugiemu miesiącowi wiosny. Podanie greckie opowiada, że Zeus rozkochany w Europie, córce Agenora z Fenicyi, przybrał postać ślicznego białego byka i zbliżył się do księżniczki. Europa pogłaskała go, a gdy się na trawie położył, żartem na grzbiecie mu usiadła. Zaledwie to uczyniła, byk zerwał się na nogi, rzucił się w morze i odpłynął ze swą zdobyczą na wyspę Kretę, gdzie wrócił do zwykłéj postaci. Europa na Krecie urodziła Zeusowi trzech synów: Minosa, Radamanta i Sarpedona.
- ↑ Amaltea — tak nazywała się koza, która ukrytego przed Saturnem Jowisza na wyspie Krecie karmiła, i za to pośród gwiazd umieszczoną została. Według innych, Amaltea nimfa, córka Melisseusza, która Jowisza koziém mlekiem wykarmić miała. Jowisz darował oderwany róg kozi córkom Melisseusza z tém błogosławieństwem, że z niego wszystko, co im do utrzymania potrzebne, czerpać będą. Stad pochodzi róg Amaltei, czyli róg obfitości.
