łalności Ksenofonta, skreślonym w czasach najnowszych przez uczonych badaczów. W podobny więc sposób wyjaśnia obecnie wielu kompozycję innych także dzieł Ksenofontowych; zdaniem ich powstały z odrębnych pism lub osobno napisanych partyj nietylko Hellenika, lecz także Anabasis, osobliwie zaś Apomnemoneumata. Różne nierówności i sprzeczności w pewnych ustępach dzieł Ksenofontowych tłumaczą w ten sposób, że wkładki późniejsze niezręcznie wszyte zostały w redakcję pierwotną, i hipoteza pośmiertnej edycji niektórych pism Ksenofontowych liczy obecnie nie mało zwolenników.
Wielu pisarzów starożytnych utwory swe pilnie przerabiało. W tym związku przypomnieć się godzi, że współczesny, a tak bliski Ksenofontowi Isokrates pierwotną mowę, skreśloną w r. 346 w tym celu, by Ateńczyków przychylnie usposobić dla zawarcia pokoju z Filipem macedońskim, najpierw —prawdopodobnie w swem audytorjum akademickiem — czytał, a gdy wśród pracy nad jej ostatecznem obrobieniem pokój już został zawarty, przerobił ją w zupełności i ogłosił p. t. Φίλιππος jaku elaborat o najlepszym sposobie trwałego zabezpieczenia ojczyźnie pokoju; w ustępie do elaboratu sam z tego sprawę zdaje szczegółowo.
Strona:PL Ludwik Ćwikliński O przechowywanym w zbiorze pism Ksenofontowych Traktacie o dochodach.djvu/62
Ta strona została przepisana.
