Hrabina podała jej swoje lusterko, prosząc aby Naj. Pani zechciała łaskawie chuchnąć na nie. A gdy cesarzowa spełniła jej prośbę, spojrzała na zamgloną taflę i wykrzyknęła:
Widzę cudne rzeczy!... wielką wojnę w lecie bieżącego roku... olśniewające zwycięstwo... wspaniały przemarsz pod Łukiem Zwycięstwa.... witają cesarza,... księcia następcę....!!
— Oto jak brzmi — ciągnął Godefroy d‘Etigues — dostarcza on nam dokument. Jest on tem ciekawszy że datuje na parę miesięcy przed wojną.
Kim była ta kobieta, ta awanturnica której przepowiednie musiały wywrzeć niemały wpływ na chwiejny umysł cesarzowej Eugenji, i przyczyniły się tem samem do katastrofy z roku 1870? — Aby rozstrzygnąć to pytanie odwołajmy się do tego samego numeru „Charivari“.
....zagadnięta kiedyś o swą matkę, hrabina odpowiedziała w następujący sposób: — Matka moja należała do najciekawszych, najbardziej znanych kobiet swojego stulecia. Była nią Józefina Beauharnais, żona Bonapartego, cesarzowa Francji.
Policja Napoleona III zainteresowała się osobą hrabiny: Urzędnik, któremu powierzono tę sprawę, zdążył swym zwierzchnikom z końcem czerwca następujący raport:
„Włoski paszport rzeczonej damy opiewa na nazwisko Józefiny Pellegrini — Balsamo, hrabiny
Strona:PL M. Leblanc - Córka Józefa Balsamo hrabina Cagliostro (1926) T.1.pdf/35
Ta strona została przepisana.