Strona:PL M. Leblanc - Córka Józefa Balsamo hrabina Cagliostro (1926) T.2.pdf/107

 — Tak.
 — Starożytnemi zgłoskami?
 — Tak.
 — Czy udało ci się odcyfrować je?
 — Tak Bez żadnego wysiłku?
 — Nie, ale w końcu szczęśliwie mi się udało. — Czy przypominasz sobie ten napis?
 — Możliwe.... tak.... nie wiem....
 — To były łacińskie wyrazy, nieprawdaż?
 — Czy ja mogę mówić, jeżeli to jest tajemnica tak wielkiej wagi?
 Raul zaczął ją przekonywać, że tajemnica należy do tego, kto ją odkrył; że wobec tego nie ma żadnego obowiązku zachowywania jej.
 Klaryssa przemogła się w końcu i rzekła:
 — Chwilę... to było powiedzenie jakiejś królowej.... było to zdanie z pięciu łacińskich słów.... mam je....„Ad lapidem currebat olira regina“...
 Zaledwie ostatnie zgłoski zostały wymówione, kiedy Józefina Balsamo wybuchnęła:
 — Kłamstwo! Tę formułę znamy już dawno! Beaumagnan może to poświadczyć! O słowach tych wspomina również kardynał de Bonnechose w swojem Memorandum, nie przywiązuje do nich jednak żadnej wagi. Mówi o nich mimochodem, o czem ci już opowiadałam, Raul. „Do kamienia dąży królowa“... Ale gdzie jest ten kamień? I o której królowej,