Strona:PL M. Leblanc - Córka Józefa Balsamo hrabina Cagliostro (1926) T.2.pdf/113

 — Nie, — odparł. Możliwe to było niegdyś. Teraz tego nie potrafisz uczynić. Brak ci to tego odwagi.
 Raul nie omylił się.
 — Naprzód, Józefino Balsamo, rzekł Raul — bądź rozsądną.
 — Postawiłaś całe swoje życie na jedną kartę. Chodzi o zdobycie niezmierzonych bogactw. Czy możesz zapomnieć o wszystkich trudach jakie w tym celu podjęłaś i pozwolisz aby ci skarby zabrano.
 Opór jej znacznie zmalał odrzekła jednak jeszcze:
 — Nie mam do ciebie zaufania.
 — To nieprawda. Znasz mnie i wiesz, że przyrzeczenie dotrzymam.
 Jeżeli się ociągasz... Ale ty się nie ociągasz Tyś się już zdecydowała.....
 — Na pamięć twojej matki — zaytała raz jeszcze przezornie, czy nie tak?
 — No pamięć mojej matki i na wszystko co mi jest drogie przysięgam ci udzielić wszelkich wyjaśnień.
 Dobrze, ale nie zamienisz z Klaryssa ani jednego słowa które bym mogła nie usłyszeć.
 — Ani jednego słówka. Nie zawierzyłem jej żadnej tajemnicy.
 Chcę tylko aby odeszła swobodnie.
 Józefina rozkazała.