Strona:PL M. Leblanc - Córka Józefa Balsamo hrabina Cagliostro (1926) T.2.pdf/116

zatem jestem dla ciebie „tabu“ jak mówią w Polinezji. Tabu od głowy do podeszew.
 Klękniji ucałuj moje ręce. Nic więcej nie pozostaje!
 Otworzył okno i odetchnął głęboko.
 — Można udusić się tutaj. Powiedz, Jozyno, czy ty przykładasz wielką wagę do tego, że twój oprawca skierował w kieszeni rewolwer na mnie?
 Józefina tupnęła nogą.
 — Dosyć tych głupstw! Postawiłeś swoje warunki — znasz także moje.
 — Pieniądze albo życie!
 — Wskaż mi to miejsce, Raul!
 — Jak ci pilno. Określiłem czas na dwadzieścia minut, póki Klaryssa nie znajdzie się w bezpiecznem miejscu. Do końca tego terminu jeszcze daleko. Zresztą...
 — Co?
 — Jak ja mogę rozwiązać w pięć sekund taką tajemnicę nad którą lata całe napróżno ślęczano.
 Józefina osłupiała ze zdumienia.
 — Co chcesz przez to powiedzieć? Coś bardzo zwykłego. Proszę o trochę czasu.
 — Czas. Na co ci to?
 — Ażeby rozwiązać tajemnicę.
 — A więc ty zupełnie nic nie wiesz?...
 — Nie Bóg mi świadkiem, że nie wiem.