Strona:PL M. Leblanc - Córka Józefa Balsamo hrabina Cagliostro (1926) T.2.pdf/124

 Podnieśli Józefinę. W tej chwili otwarta oczy i rzekła cichym głosem:
 — Nie, ja sama pójdę, Leonard, pozostaniesz tutaj. Będzie lepiej jeżeli ty przypilnujesz Raula. —
 — Pozwól mi z nim skończyć — szepnął Leonard do Cagliostro. — On nam przynosi prawdziwe nieszczęście.
 Doskonały słuch Raula pochwycił ten szept jak resztę djalogu.
 — Kocham go.
 — Ale on już mnie kocha cię.
 — Jednak wróci do mnie.
 — A więc co zdecydowałaś?
 — Pozostaję w Candeber do rana. Wypocznę dostatecznie tylko muszę mieć spokój.
 — A skarb? Takiego kamienia nie można samemu poruszyć.
 — Dziś wieczorem uwiadomię braci Corbut aby skoro świt znaleźli się w Jumjeges. Wtedy pomyślę co zrobić z Raulem... Ach nie pytaj więcej.... nie mogę już....
 — A Beaumagnan?
 — Może być uwolniony, jak tylko będziemy w posiadaniu skarbów.
 — Czy nie obawiasz się, że Klaryssa nas zdradzi? Žandarmenja może bardzo łatwo otoczyć wieżę latarni.
 — Tego się nie obawiam. Nie naprowadzi ona żandarmów na trop swego Raua.