Strona:PL M. Leblanc - Córka Józefa Balsamo hrabina Cagliostro (1926) T.2.pdf/145

 Nie odważyli się spojrzeć sobie w oczy. Dominik wyciągnął rękę. Józefina odliczyła dziesięć banknotów i podała mu.
 — Dziękuję rzekł krótko. — Na podobny czyn nie odważyłbym się jednak po raz drugi. A teraz co mam robić?
 — Uciekaj, jeżeli się pośpieszysz to dosięgniesz swoich towarzyszy zanim wsiądą do barki.
 — Czy udało się pani pochwycić Raula?
 — Tak.
 — Tem lepiej. Od czternastu dni przejmował mnie strachem.
 Był taki ostrożny, nieufny. Ale, jeszcze jedno słowo... jak z klejnotami?
 — Mamy je.
 — Nie grozi im żadne niebezpieczeństwo?
 — Nie, leżą złożone w Safe jednego z banków w Londynie.
 — Czy dużo ich jest?
 — Pełen kufer.
 — Do djabła. To na moją część wypadnie chyba więcej jak sto tysięcy franków, co?
 — Więcej, ale śpiesz się... a może zechcesz zaczekać na mnie?
 — Nie, nie — odparł żywo — rad jestem, że będę mógł się oddalić... ale pani?
 — Przejrzę jeszcze czy nie pozostały tu jakie niebezpieczne dla nas dokumenty i wkrótce podążę za wami.