Skan zawiera grafikę.Serce wieszcza — to jak morze: Częste burze płużą je, Duch wzlatuje na bezdroże, Orkan huczy, dmie. Ludziom wówczas widne męty, Rozszalałych uczuć wir... Po cóż pytać, czem duch tknięty? Zkąd boleści kir?... Lecz gdy rozum sięgnie berła, Gdy ucichnie serca głąb, W niem nie jedna drzemie perła, Tylko głębiej zstąp!...