Strona:PL M Koroway Metelicki Poezye.djvu/62

Ta strona została przepisana.




»Wyście mnie miłe!«...

Wyście mnie miłe, ukraińskie pola!
Miłe bezbrzeżne wasze widnokregi,
Szerokich łanów różnobarwne wstęgi,
I tchnienie miękkie, lub groźna swawola

Wiatrów — lecących z królestwa Eola!...
Miłym mi lud wasz i piękny, i tęgi,
I ludu tego spocone siermiegi,
I jego cicha, pokojowa rola,

Jego chrześciańsko-pogańskie obrzędy,
Jego zwyczaje i jego legendy,
I umysł dziecka, a siła olbrzyma,

I ta wytrwałość, co słońca czekając,
Ani się skarżąc, ani narzekając,
Wiernie się piędzi ziemi świętej trzyma!...

1889 r. 17 czerwca.
Jarowe.