2 lipca 1913 r. piękna drużyna, reprezentująca młodziutki ruch skautowy w Polsce, przejechała przez Londyn i stanęła w obozie skautów angielskich w Birminghamie. — Wycieczka ta wzbudziła w kraju duże zajęcie, ale ani głosy prasy, ani nieliczne sprawozdania publiczne nie mogły oddać tego wspaniałego żywego obrazu, jaki na wolnej ziemi angielskiej roztoczył się przed oczami polskich harcerzy, a który był obrazem pracy skautów, tworzących potężną przyszłość dla swego narodu.
Dla naszego narodowego pożytku, dla naszej zbożnej pracy braterskiej, w której między zabawą w polu i gawędą dokoła obozowego ogniska kryje się myśl poważna — należy zdać sprawę z rzeczy towarzyszących »Wszechbrytyjskiemu Skautowemu Zlotowi i Wystawie w r. 1913« i przez to zachęcić do podobnej pracy u nas.
Zadaniu temu ma odpowiedzieć moja niniejsza skromna praca. Nie będzie ona zawodowym sprawozdaniem, gdyż na to trzebaby kilku tomów[1], ale w sposób treściwy przedstawi okoliczności towarzyszące zlotowi birminghamskiemu w porządku takim, jak go podaje spis treści.
- ↑ Angielska Główna Kwatera Skautowa ma wkrótce wydać pamiętnik zlotu birminghamskiego, który ciekawym może wiele szczegółów tej książki uzupełnić.
