Strona:PL Małkowski - Jak skauci pracują.djvu/45

Ta strona została przepisana.

Ten oddział obesłano bardzo licznie. Między okazami były wszystkie możliwe przyrządy elektryczne, używane do nauki w szkołach, maszyny elektryczne, małe dynamo, minjaturowe telegrafy i t. d.
Osobno pracowało kilku skautów, przedstawiając na wystawie naocznie wymagania do egzaminu z tej sprawności.

11. Koszykarz (Basket Worker).
Kwalifikacje: —
»Musi posiadać ogólne wiadomości o materjale surowym używanym w tej lub innej gałęzi przemysłu, objętego oznaką. Musi wiedzieć, skąd otrzymuje się ten surowy materjał oraz jak się go przygotowuje do plecenia i musi przedstawić przedmiot, roboty bądź koszykarskiej, bądź trzcinowej, z sitowia albo ze słomy, który ma praktyczne znaczenie i został w całości przez niego zrobiony.«

Okazów w tym oddziale było bardzo dużo i z wszystkich możliwych materjałów. Widocznie jednak stosunkowo niewielu jeszcze skautów posiadło odznakę koszykarzów (wprowadzoną dopiero w styczniu 1913 r.), skoro kilkakrotnie w oddziale koszykarskim pracował zamiast skautów sędzia sprawności, siwowłosy koszykarz birminghamski, p. Walter Spooner.
Że jednak sprawność ta była potrzebna, świadczą o tym wyroby koszykarskie w oddziale »przemysłu skautowego« — pomieszczone tam, gdyż zostały przysłane przez skautów, którzy choć na koszykarstwie się znali, jednak oznaki jeszcze nie zdobyli.

12. Skórnik (Leather Worker).
Kwalifikacje: —
»Musi (a) umieć podzelowywać buty szyte i bite oraz wogóle naprawiać obuwie; albo też (b) umieć sporządzić siodło, naprawić uzdy, puśliska strzemion i t. p. oraz znać różne części uprzęży i mieć pojęcie o garbowaniu i wyprawianiu skór«.