li pszczół. — Zauważyłem inny jeszcze ciekawy rys ich przenikliwości — mianowicie, że dno graniastych rureczek, zbudowanych przez nie na krążku, stanowił właśnie sam ten metal. Inżynierki oddziału wyliczyły widocznie, że ołów wystarczy do utrzymania płynu i uważały za zbyteczne pokrycie krążka warstwą wosku. Gdy jednak wkrótce później pierwszych kilka kropel miodu, umieszczonego w dwóch takich rureczkach, ucierpiało z powodu bezpośredniego sąsiedztwa metalu, pszczoły zauważyły widocznie zaszłą w nim niekorzystną zmianę, naprawiły bowiem popełniony błąd, pokrywając całą powierzchnię ołowiu rodzajem przezroczystego pokostu.
Gdybyśmy chcieli odsłonić wszystkie tajniki tej architektury, opartej na geometrycznych zasadach, musielibyśmy zająć się niejedną jeszcze ciekawą kwestyą, np. kształtem pierwszych komórek, zaczepianych o dach ula i przetwarzanych w ten sposób, aby mogły stykać się z dachem w jaknajwiększej ilości punktów.
Należałoby też zwrócić uwagę nietyle na kierunek szerokich ulic, wynikający z równoległości plastrów, ile na rozkład uliczek i korytarzy, wytkniętych tu i owdzie po
