lenie. Ale obok tych, nie dość jeszcze ustalonych, są inne, stałe i dokładne, dowodzące, że wszystkie odmiany pszczoły domowej nie stanęły jeszcze na jednakowym stopniu rozwoju politycznego, że u niektórych zmysł społeczny błądzi poomacku, dokonywa prób i szuka innego rozwiązania kwestyi stanowiska królowej. Pszczoła syryjska np., wychowuje zazwyczaj 120 królowych — a nieraz i więcej, nasza zaś „Apis mellifica“ hoduje ich zaledwie 10 lub 12. Cheshire wspomina o ulu syryjskim, bynajmniej nie anormalnym, gdzie znaleziono 21 królowych — pszczół martwych oraz 90 żyjących i wolnych. Mamy tu punkt wyjścia — lub wynik ostateczny — dość dziwnego rozwoju społecznego, którego dokładne zbadanie byłoby rzeczą nader interesującą. Dodajmy, że pod względem hodowli królowych pszczoła cypryjska zbliża się do syryjskiej.
Czy jest to powrót jeszcze niezdecydowany — do możnowładztwa po próbie monarchicznej, do wielomacierzyństwa — po jednej jedynej matce? W każdym razie, pszczoły: syryjska i cypryjska, blizkie krewne egipskiej i włoskiej, są prawdopodobnie pierwszemi, które człowiek oswoił. Wreszcie ostatnie spostrzeżenie wskazuje nam jeszcze jaśniej, że obyczaje, przewidujący ustrój ula, nie są wynikiem pierwotnego popędu,
Strona:PL Maeterlinck - Życie pszczół.djvu/280
Ta strona została uwierzytelniona.