29. Uwolnij się od niepokojących myśli, tak sobie zawsze mówiąc: Ode mnie to teraz zależy, aby w tej oto duszy nie przebywała złość ani żądza ani żaden w ogóle niepokój, lecz abym widział wszystko tak, jak jest, i używał poszczególnych rzeczy podług ich wartości. Pamiętaj o tej mocy danej ci przez naturę!
30. Przemawiać należy i w senacie i do każdego człowieka skromnie i nie zbyt dobitnie: wyrażać się po prostu.
31.[1] Dwór Augusta, żona, córka, wnuki, pasierby, siostra, Agrypa, krewni, dworzanie, przyjaciele, Arejos, Mecenas, lekarze, ofiarnicy, cały dwór — w grobie. Potem przypomnij sobie inne katastrofy, już nie śmierć poszczególnych ludzi, lecz n. p. Pompei, i ten napis na grobowcach: Ostatni z rodu. Pomyśl, jak to ich przodkowie całą siłą starali się o pozostawienie spadkobiercy. A potem, że jeden musiał być ostatnim. Znowu tu śmierć całego rodu.
32. Powinieneś układać życie z poszczególnych czynności. A jeżeli każda osiąga — ile to jest możliwe — swój cel, poprzestań na tym. A nikt nie może ci przeszkodzić, aby tego nie spełniała. — Ale jeżeli natrafię na jakąś przeszkodę zewnętrzną? — Nie natrafisz na taką, któraby ci uniemożliwiła postępować sprawiedliwie, roztropnie i rozważnie. — A jeżeli inna jakaś stanie na zawadzie w działaniu przeszkoda? — To, gdy przyjmiesz tę przeszkodę, chociaż jest przeszkodą, z miłosną pogodą, a rozumnie przejdziesz ku temu, co jest możliwe, natychmiast inny czyn stanie w miejscu tamtego, czyn, który dostosuje się do wyżej wymienionego układu życia.
33. Skromnie przyjmować, spokojnie tracić.
34. Jeżeliś widział kiedy rękę odciętą albo nogę albo głowę odciętą, leżącą gdzieś tam zdala od reszty ciała, to
- ↑ 31. Agrypa — M. Vipsanius, przyjaciel i zaufany cesarza Augusta. Arejos — filozof stoicki z Aleksandrii, nauczyciel Augusta.
