Wiejska się na nim przetarła polepa[1],
Bo w artylerskim sługiwał gdzieś parku[2].
Ten krętych włosów był i dużej głowy,
A na kamzeli miał szynel[3] wojskowy.
Teraz zapalił cygar, jął się w boki:
— «Cóż tam za morze!» — mówił i pluł ślinę.
— «Niech mi położy kto ze dwa soroki[4]
Rubli: tak, brat moj[5], choć wpoprzek przepłynę!»
— «Dlaboga! — krzykną baby, gdyby sroki —
Przez tylą[6] wodę?... Przez tylą głębinę?...»
A on: — «Nie takie ja widział w Odesie!»[7]
Tak baby: — «Reta!...»[8] — A on: «Nie bójcie się!»
Na to Sekura Paweł: «Wszystko niczem,
Kiedy my się tu szczęśliwie dostali,
To tam i dalej pójdzie!» — «A my liczem,
Że tego będzie już bliżej, niż dalej!» —
Rzecze Pietr Bandys: — «Ot, strzelił jak biczem!»
Zakrzyknie inszy. — «A u nas gadali,
Co suchoputną[9] najsporzej jest drogą:
Trzy dni coś, tylko że trafić nie mogą».
A wtem Przytuła Szymon: — «Ot to bieda
Z głupim narodem!» — rzekł i kiwał brodą.
— «Jak owce to to... Chce — kupi, chce — przeda!
A to nie wiecie, co wszelki kraj wodą
- ↑ Polepa — wierzchnia warstwa z gliny, powierzchowność.
- ↑ Park artylerski — oddział artylerji.
- ↑ Szynel — kapota żołnierska w wojsku rosyjskiem.
- ↑ Sorok (ros.) — czterdzieści.
- ↑ ...«brat moj» — wtręt w mowie potocznej 1 os., jak nasze «Panie Święty» lub «Panie Dobrodzieju» itp.
- ↑ Tyli (gw.) — tak wielki.
- ↑ Odessa — miasto portowe nad morzem Czarnem.
- ↑ Reta, rety lub rata, raty — wyraz przestrachu lub podziwu.
- ↑ Suchoputny (błr.) — suchodrożny, lądowy.
