Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 10 489.jpg

Ta strona została przepisana.
Str. 250 w. 11 ,Zbierzta‘ W1; ,Zbierzmy‘ A, BW.
» po w. 2:
,Sucharów kilka mam, będzie dla dzieci...
Jeszczem to mówił, gdy słyszę krzyk trwogi.
Spojrzę, ze zbocza stromego człek leci,
Kręcąc w powietrzu ramiona i nogi,
Jak śmigi. Szczęśniak! W oczy mi zaświeci
Płótnianka jego... Szczęśniak!... Szukał drogi!...
Wtem padł, a czerep poszedł mu w odruzgi
I obryzgały ziemię krwawe mózgi.

Leżał, a nikt się nie ruszył z gromady,
Żeby posłuchać, czyli jeszcze dycha...
Lecz Bugaj, co stał przy mnie bardzo blady,
Pokiwał główą i rozśmiał się z cicha.
— Ot, nasza droga! — rzekł — ot, nasze rady!
Nie, nie wyzywać nam już tego licha!...
Już amen!... — A dwie łzy wielkie i żywe
W drżące wąsiska upadły mu siwe‘. BW.
» w. 13 ,Ale‘ W1; (A wtem) ,Ale‘ A; ,A wtem‘ BW.
» » 14 ,ta‘ W1; ,tam‘ A, BW.
» » 15 ,śmierzci‘ A, W1; ,śmierci‘ BW.
» » 17 ,Tu pieron niech‘ W1; (Tu piorun) ,Grom niech nas‘ A; ,Niech piorun nas‘ BW.
» » 18 ,Co mi?... Niechta‘ W1; ,Co mi tam, niech‘ A; ,Co ta!... Niech tam‘ BW.
» » 22 ,W oku‘ W1; ,W oczach‘ A, BW.
» zam. w. 23—24:
,A Kos: «Bo prawda!... Jużci!...» — A mnie włosy
Dębem stanęły... Nagle, jakby ona‘ BW.

(A) ,Wtem Kos: — «Masz prawdę! Jużci!... Tak mnie włosy
Na łbie stanęły... Nagle — jakby ona‘ A.
» w. 27 ,grabisko‘ W1; ,grablisko‘ A, BW.
» » 29 ,Płaczą niewiasty‘ W1; ,Niewiasty w szloch, w płacz‘ A.
» zam. w. 29: ,Baby zaczęły szlochać. Jedna, druga‘ BW.
» w. 30 ,miała‘ W1; ,było‘ A, BW.
» » 32 ,u skalnej tej‘ W1; ,na skalne te‘ A, BW.
» 251 zam. w. 1: ,Kachna Bugaja, staruszka z nad Buga!‘ A, BW.
» w. 5 — 20: w A, BW. brak.
» » 21 — 28 w A brak.
» » 21 ,ty‘ W1; ,więc‘ BW.
» » 22 ,Giń i przepadaj‘ W1; ,Kędy przepadniesz‘ BW.
» » 25 ,Niech nami pogna, jak wichr, ręka boża‘ BW.