Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 1 284.jpg

Str.	110	zam. w. 30 do końca:
,A kogo trudne nie złamią koleje, Kto z upragnionym celem się nie minie, Ten tylko imię człowieka wysłuży W nieśmiertelności dziedzinie!‘ Pdr.
»	110	w.	30	,nadzieję‘ WP3, PNU; ,nadziei‘ P1-4, WP2.

Str. 112.

XXVIII. GŁÓD.

Pdr TgI 1880, I, 98; PI^1-2, 243; PI^3-4, 206; PNUI, 101.

Str.	112	w.	6	brak w Pdr.
»	—	»	7	,górne‘ PNU; ,górą‘ Pdr, P1-4.
»	—	»	8	,I’ PNU; ,Co‘ Pdr, P1-4.
»	—	»	10	brak w Pdr.
»	—	»	14	,nagłej‘ P1-4, PNU; ,blasków‘ Pdr.
»	—	»	22	,Płomiennym się orłem‘ PNU; ,Orłem płomiennym się‘ P1-4; ,Orłem promiennym się‘ Pdr.
»	—	»	23—25 brak w Pdr.
»	—	zam. w.	23:	,Jak przeczenie praw natury‘ P1-4.
»	113	w.	1	,Szeleszczącą‘ P1-4, PNU; ,Djamentową‘ Pdr.
»	—	»	14	,zgła‘; ,żgła‘ Pdr, P1-4, PNU.
	Poetka widać obawiała się, że forma ,zgła‘ może polegać na t.zw. mazurowaniu.
Str.	113	po w. 33 następuje w Pdr w. 37.
»	114	w.	2	brak w Pdr.
»	—	»	5	,Głód‘ P1-4, PNU; ,To głód‘ Pdr.
»	—	po w. 5:
,Jako złodziej potu, znoju, Ludzkiej pracy i krwawicy, Najnędzniejszy zagon w łanie Z ziarn zmarniałych do połowy, Których plon zaledwo stanie, By dać ziemi zasiew nowy, Pod oczyma gwiazd i Boga