Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 4 107.jpg

Ta strona została uwierzytelniona.
XXXVII. CIMABUE[1].



...Anno mille e trecento
(Szczęśliw, kto dnia tego dożył!)
Cimabue pędzle złożył
Z twarzą cichą, wniebowziętą.

Oto ma ją, tę Zjawioną,
Na chłopięcych snów jutrzence:
W krzyż złożone obie ręce,
Gdzieś w lazurach oczy toną...

Ni to biała, ni to śniada,
Brzaskiem niebios przesłoneczna,
Od zórz złota róża mleczna,
Płaszcz jej modry do stóp spada...

Taką widział nawskróś kwiecia,
W mgłach liljowych, w tęczach rosy,
Gdy pastuszek jeszcze bosy,
Patrzał w cuda pozaświecia.

Nie tykała stopką ziemi,
Nie tykała trawek szatą,

  1. Jan Cimabue (ur. 1240, um. 1302) — malarz włoski, ojciec nowoczesnego malarstwa, który je wyzwolił z pęt bizantynizmu.