Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 8 038.jpg

Ta strona została przepisana.

Część duszy mojej... A w tym cichym domu,
Gdziem dumał, echa po mnie się zostaną
Pieśnią, zaklętą w ciszę i rozwianą...

A wy odgadli, że ja będę oczy
Obracać ku wam z tej cudzej krainy
I że mnie czarem niezbytym otoczy
Wspomnienie życia najcichszej godziny.
A wy też chcieli, przez spójnię tajemną,
Złączyć się z duszą moją i być ze mną.

Dzięki wam! Ciernia na drodze mej tyle
I tyle bólu, że też mi potrzeba
Przeżyć, chociażby czasem, jasną chwilę
I chociaż jeden promień ujrzeć nieba
I dłoń wyciągnąć do kogoś z uściskiem,
I tęsknić za czemś dalekiem — a blizkiem!