Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye seria pierwsza 034.jpg

Ta strona została uwierzytelniona.

W niżnie szare już nie wrócę!
Z orłami polecę...
Z mgły przepaściom mosty rzucę,
Wzrokiem je rozświecę,
Mchy, stóp ludzkich nieświadome,
Zgniotę w srebrne ślady.
Pójdę, gdzie błyski ruchome
Wschód rozpala blady;
Zkąd ucieka, bijąc w skały,
Potok rwący, dziki,
Pójdę; będą mi śpiewały
Brzęczące kamyki.
Rozbłękitni się nad wodą
Widnokrąg daleki,
Górskie echa chór zawiodą,
Zaszumią smereki.



∗             ∗


W przepaść rzucę bóle ziemi,
Myśl skąpię w lazurze;
Z obłokami słonecznemi
Rozbłysnę się w górze.
Róg mi dajcie! róg pastuszy, —
Pieśnią się zabawię...
Niech połowę tęsknej duszy
W górach tu zostawię!